Post en Bezoek

We zijn nu 3 weken in Zweden,de tijd vliegt voorbij. We kunnen merken dat veel mensen vakantie hebben, het is hier druk op de weg met caravans en campers. Ook op de plaatselijke camping staan veel Noren,Duitsers en Nederlanders. De camping ligt naast de golfbaan aan het Möckeln en het heeft een eigen zandstrand.In de konditori van Tonny en Erna komen veel Nederlanders en ook in de plaatselijke suppermarkten hoor je Nederlanders praten. "Waar zou de koffie staan of wat is nu de melk", ik antwoord dan met,"de koffie staat in de rij achter u en melk noemen ze hier mjölk", alleen de verbaasde gezichten te zien is al leuk en als ze dan ook nog vragen bent u hier ook op vakantie en je verteld dat je hier woont, is het helemaal geweldig. Van dinsdag op woensdag nacht is er ingebroken in de koditori.Toen Tonny tegen 5.30 uur aankwam stond de achterdeur open, er lag puin in het halletje. De kastjes van het aanrecht wat tegen de muur staat grenzend aan de muur van de buurvrouw(zij verkoopt 7 dagen in de week loten en de Zweden gokken op van alles)waren er uit gehaald. Met de brandblusser hebben ze getracht een gat te maken in de muur, maar dit is niet gelukt. Wel hebben ze een puinhoop achter gelaten en wat muntgeld en een kilo bonbons meegenomen.De politie was snel ter plaatse en de volgende dag stond er een stukje in de Karlskoga Koerier. Jan denkt dat woensdag de vaste Team Bildings middag/avond is. Ook afgelopen woensdag stonden de badslippers en sjampoo bussen weer klaar. Er was niemand te zien vermoedelijk zaten ze met z'n allen in de bastu, het bier stond koud in de koelkast.Jan was vroeg thuis.Vrijdag was hij vrij dit vanwege de vakantie tijd, ook de staal fabriek Outo Kumpu in Degerfors sluit 2 weken.We hadden vrijdag dus tijd om voor Jan een bankpas aan te vragen en het juiste woon adres door te geven.Bij de inschrijving voor ons id nummer bij de belasting dienst hebben ze een verkeerd adres ingevoerd. Dit adres hebben we gekregen van de gemeente, dus je verwacht dat het goed is. Nu wonen wij tijdelijk in een gebouw 2 hoog in apartement 154. Dit hadden wij ook doorgegeven, maar bij inschrijving hebben ze er 15 van gemaakt. Onze post komt nu steeds bij een Irakese familie. Die weten nu ondertussen dat als ze een vreemde naam zien op een envelop, dit post voor ons is. Hopelijk gaat het nu goed? De post wordt hier bezorgd met de fiets of een karretje dat lijkt op een scootmobiel. Op het platteland wordt met een bestelbusje rondgereden. Het stuur zit rechts en alle bussen staan ook rechts van de weg, lekker makkelijk. De kleur is hier geel met een blauw accent. Het is leuk om pakketjes uit Nederland te krijgen met hagelslag, pindakaas en senseo koffie, dat hebben ze hier niet. De gesprekken met de Irakezen verlopen steeds beter. Er wonen hier 5 Irakese families. De meesten zijn Irak ontvlucht in 2005. Ze wonen nu ongeveer een jaar in Degerfors en krijgen 5 dagen in de week Zweedse les van 9.00-tot 14.30 uur. Het zijn goed opgeleide mensen, leraar, laborant en econoom. Met hun gebrekkig Zweeds en ons gebrekkig Zweeds komen we toch van alles aan de weet. Ook met kinderen een praatje maken is voor ons eenvoudig. Een jongetje van 4 had nog nooit een stofzuiger gezien en vroeg dan ook, "vad är det för fin maskin-er". We hebben hem verteld dat dat een dammsuga(stofzuiger) was, en hem laten voelen en zien hoe of de stofzuiger werkt. Het was volgens hem een "mucket fin maskin-er". Zo leren we elke dag weer nieuwe woorden en beginnen we de omgeving al aardig te kennen. Nog een goed bericht voor de vissers onder de lezers, de eerste vis is gevangen een snoek van 50 cm. en bijna 2 kilo. De vis is schoongemaakt en ligt in de vriezer te wachten op onze gasten die donderdag over een week zullen komen. Deze week krijgen we ook een logé daar gaan we zeker mee op stap om haar de mooie omgeving te laten zien. Maar daar volgende week meer over. Hej då, Jan en Joke