Zweden leven Gevoel

Afgelopen week stond in het teken van formulieren invullen, huizenjacht, bezoek aan de buurvrouw, vissen, wandelen en fietsen. Echt vakantie dus. We hadden gehoopt (niet verwacht) dat we ons id nummer aan het eind van de afgelopen week zouden krijgen, maar helaas. Misschien deze week? Dit nummer is ook voor de baas van Jan; Owe Petterson belangrijk. Jan is nl.een buitenlandse weknemer, dus een goedkope arbeidskracht. Het zoeken van een geschikt huis valt niet mee, de één is te klein de ander vergt veel onderhoud of er loopt een spoorrail of drukke straat langs. Ook hier voor moeten we geduld hebben. De vakantie periode breekt hier aan en eind augustus begin september worden er weer huizen te koop aangeboden. Het bezoekje aan de benedenbuurvrouw was interessant. Samen met Erna werd ik donderdagmiddag om 14.00 uur verwacht.Het is een Irakese vrouw met 3 dochters van 19,17 en 10 jaar. Begin 2007 zijn ze gevlucht uit Irak. Haar man woond in Bagdad, waar nog bijna dagelijks bombardementen zijn. Zij leeft met haar 3 dochters op kosten van de Zweedse staat, dit vind ze heel erg. Ze is druk op zoek naar een baan. Ze hoeft geen studie geld of huur te betalen en ontvangt per kind € 150,= per maand.Zelf heeft ze een jaar lang Zweedse les gehad, de dochters leren Zweeds op school.Voor Erna en mij was het makkelijk praten met haar in ons gebrekkig Zweeds. Ook wij gaan in augustus op Zweedse les. Dit wordt ons aangeboden door de gemeente. Het vissen viel afgelopen week voor de jongens niet mee, het was een hele klus. Na een miezerig regenbuitje kwam de zon er door het was windstil.STILTE VOOR DE STORM.De jongens besloten om te gaan vissen, maar werden aangevallen door de knut.Dit zijn hele kleine vliegjes zo groot als een speld en net zo venijnig als een speldenprik, steken niet maar bijten.Ze hadden last van jeuk en hoofd en armen zaten onder de rode bultjes.Er werd een hoed aangeschaft met een soort muskietengaas erover. Ook plastic huishoudhandschoenen moesten er komen, wel in een beschaafde kleur.Daar werden de vingertoppen van afgeknipt, gevoel voor de hengel en draad moet er blijven. Twee kleine visjes werden er gevangen, ze smaakten goed, maar we kunner er niet van leven. Zondag zijn we met ons vieren wezen fietsen. In onze ogen hebben we de Alp du Huez beklommen en ook weer afgedaald(dit met gevaar voor eigenleven). Gelukkig was mij in Wichmond verzekerd dat ik een goede fiets had,banden en remmen waren oké.Dit is ook gebleken met dank aan mijn fietsenmaker. Ook de andere drie wielrenners hadden de fiets in orde, we zijn goed thuis gekomen naar eerst wat gerust te hebben aan het meer.We hebben genoten van de mooie omgeving en het prachtige weer. Voor de vakantiegangers onder jullie een fijne vakantie gewenst, en een hartelijke groet van Jan en Joke