Vuurdoop

Gisteren,zondagmiddag kregen we 11 buren op bezoek. Klokslag half 2 stonden ze op de stoep. Het is gebruikelijk dat iedereen in huis zijn schoenen uit doet. Onder de kapstok was dan ook een groot assortiment van schoenen en laarzen in verschillende maten en kleuren te zien. De heren lopen op kousevoeten door het huis(je moet wel zorgen dat je geen gaten in de sokken hebt) en de dames hadden huisschoentjes of sloffen bij zich. Gelukkig heeft Jan zomer en winter gebreide sokken van de "Welfare"aan en ik ben blij met mijn gebreide sokken door Jo Janssen uit Wichmond. De afgelopen weken zijn we druk bezig geweest in huis, als Nederlander wil je per slot van rekening nog wel een beetje goed voor de dag komen. Nadat Henk en Johanna waren vertrokken hebben we de hal en keuken behangen, laminaat gelegd in het kleine slaapkamertje en de gillstuga(gasten verblijf) beneden opgeknapt. Dit was een donkere kamer,we hebben de muren nu licht geverfd en waren daar zaterdagavond om 23.00 uur mee klaar.Het wordt nu steeds meer ons eigen huis, met foto,s aan de muur en boeken op de plank.De Zweden zijn dol op zoetigheid koekjes,gebak en veel chocola.In de eetzaal hadden we de koffie en thee staan met bonbons,kerststol eigengebakken oliebollen,tulband en nieuwjaarsrolletjes uit Wichmond.Er was niet veel meer over,dus volgens ons heeft het allemaal goed gesmaakt.
Het was een hele gezellige middag, eerst boven koffie drinken daarna hebben ze het huis bekeken en beneden een glaasje gedronken. De Zweden zijn gewend om zelf alles in te doen en te pakken je hoeft dus alleen maar te zorgen dat alles klaar staat. Ze nemen zelfs de koffie kopjes nog mee naar de keuken en zetten die op het aanrecht. De éérste buren gingen tegen 17.00 uur naar huis de laatste vier zo rond 19.00 uur.Vanmorgen lagen de éérste bedankkaartjes in de brievenbus:Tack för en trevlig eftermiddag.(dank je wel voor een gezellige middag).Voor ons een teken dat de éérste kennismaking met onze Zweedse buren goed is verlopen.Vuurdoop doorstaan.Ook het dagelijkse leven gaat gewoon door. Jan werkt 4 dagen in de week, had vorige week zaterdag werkbespreking met bazin en andere collega's. Na de koffie hadden ze EHBO en een curcus hartreanimatie. Er was daarvoor iemand uitgenodigd.A.s zondag komen de collega's van Jan op bezoek of we maar willen zorgen voor voldoende eten en drinken.De Zweedse les is ook weer begonnen, nu in Storfors. Maandag gaan we samen en dinsdag en woensdag morgen ga ik alleen.Waren er in Degerfors veel vluchtelingen uit Iran en Irak, in Storfors zijn veel vluchtelingen uit Afghanistan en Burma We hebben andere Nederlanders leren kennen, een echtpaar uit het noorden van Nederland is vorig jaar juli in Storfors komen wonen. Zij hebben een bloemenwinkel en vanaf 1 februari kan ik daar vrijdags aan het werk. Zondag 'savonds gaan we naar Storfors Hotel voor Zweedse les, het is een gezellige groep en we zijn hartelijk verwelkomd.De dames van het hotel gaan begin maart naar de emigratie beurs in Nieuwegein. Samen met de burgemeester van Storfors en een pr medewerkster.De dames willen een "wildpark"aanleggen in een mooi natuurgebied buiten Storfors. Ze hebben daar voor toestemming gekregen van de gemeente en de provincie. Ondertussen hebben ze ook al een aantal sponsoren. Storfors wil meer internationale bedrijven en toeristen aantrekken. Ze hebben goede ervaringen met Nederlanders. Op initiatief van de dames van het hotel gaan ze Storfors nu promoten op de emigratiebeurs,waar vorig jaar zo'n 14.000 bezoekers zijn geweest.A.s vrijdag en zaterdag is er een grote Rally in de provincie Värmland, auto's scheuren met zo'n 160km per uur over de besneeuwde wegen en door de bossen.Je krijgt van te voren bericht welke wegen zijn afgesloten. Het moet een waar spektakel zijn en willen dat natuurlijk ook wel zien. Het sneeuwt nu elke dag wel een beetje en de temperatuur is rond het vriespunt.De vogels voeren we dagelijks en dat daar ook reeén op afkomen zagen we afgelopen week. Twee of drie reeén komen bij het zaad of brood voor de vogels, ook in het bosje bij de voordeur lopen ze. Een prachtig gezicht, helaas nog geen foto telkens als we de deur open doen lopen ze weg.We hebben nu papieren gekregen over de historie van Kväggen en zijn omgeving en zijn daar druk mee aan het lezen. Volgende keer schrijven we daar wat over. Voor iedereen de hartelijke groeten Jan en Joke